Садақ ату — ең көне аң аулау тәсілдерінің бірі. Археологтар 10 мың жылдан астам уақыт бұрын жасалған жебелерді табуда, бұл олардың тас дәуірінде де қолданылғанын растайды.

Кәсіби мергендер минутына 12 жебе атуға дейін қабілетті, бұл олардың жоғары техникасы мен жаттығу күшінің көрсеткішін көрсетеді. Олимпиадалық спорт түрлерінде жебелер арасындағы уақыт әлдеқайда аз.

Садақ ату тек қол күшіне ғана емес, жалпы адамның жай-күйіне, тыныс алуы мен психологиясына да тәуелді. Мысалы, ату барысында тыныштық сақтау нәтижеге айтарлықтай әсерін тигізуі мүмкін.

Аталған спорт түрі – Олимпиада ойындарының қатарына 1900 жылдан бері енгізіліп, 1920 жылдан кейін бағдарламадан шығарылды. Алайда, 1972 жылы қайта оралды.

Садақ ату кезінде назар ұсақ бөлшектерге бағытталады, бұл жебені алыс қашықтықтағы нысанаға дөп тигізуге көмектеседі. Тиісінше, көздің көру қабілетіне жақсартуға мүмкіндік береді.

Біздің «Астана» олимпиадалық даярлау орталығында садақ ату бойынша 58 спортшы жаттығады. Олар Әлем кубоктары, Азия чемпионаттары және басқа да байрақты бәсекелерге белсене қатысып, жүлделі орындарға ие болуда.